Βαθμιαία αρνητική εξέλιξη

Νομίζω πρώτα σβήνει η ευγένεια,

οι τρόποι απλώνουν σαν,να 'ταν φτερά.

Έπειτα οι γλύκες, τα λουλούδια, οι ήλιοι,

τα κρυμμένα γραμματάκια,

κάτω απ' τα κλειδιά.

Ύστερα έρχεται εκείνο το μούδιασμα.

Δεν σε νοιάζει πια τώρα που να 'ναι.

Ποια σύννεφα μαυρίζουν το γαλάζιο της.

Aν τα μάτια της γλυκά, ακόμα ξυπνάνε.