Επίγραμμα Φακέλου

Γεμίζω αυτό το κουτί μου, με κομμάτια από 'μένα.

Δεν θέλω να πω τη ζωή μου ή να κρατάω πια πένα.

Στο κουτί που γεμίζω με κομμάτια χαρτιού,

σπόροι δακρύων που θα δώσουν καρπούς.

Θα στα δώσω μια μέρα, μα θα 'χω φύγει για πέρα,

πριν προλάβεις να δεις, αν υπάρχει κι αν ζεις.

Ερεθίζεσαι τόσο και δεν θες να γελάσεις.

Τα χείλη σου σφίγγεις και το θέμα αλλάζεις.

Αγκαλιάζεις το κακό σου κι αυτό κυλάει σα ποτάμι.

αν δε κολυμπήσει το μυαλό σου, πάντα θα ζεις το ίδιο βράδυ.

Να τους κάνεις να σ' αγαπήσουν, όπως ο θάνατος τον κόσμο,

και το μίσος τους να διώξουν, όπως την αγάπη, η ζωή!