Το θηρίο της παραμέλησης

...να σ' αγαπούν όπως ο θάνατος τους ανθρώπους

να σε μισούν όπως η καλοσύνη τη ζωή.

Πόσο με διασκέδαζε αυτό σου το παιχνίδι;

Γελάγαμε στα πλάγια, χωρίς να έχει ήδη,

ορισθεί το που πηγαίναμε

ή αν θα βγάλει κάπου.

Κι όμως, δε σε ένοιαζε ποσώς,

αν κάποιος, κάπου, κάπως,

υπέφερε απ' τα γέλια μας,

μέσα στην ερημιά του.

Καλήδονα τεχνάσματα,

λόγια που ερεθίζουν!

Σίγουρα τα 'χες ξαναπεί,

γι' αυτό κάτι θυμίζουν.

Κι όσοι ενδιαφέρθηκαν

να βρουν αυτό το κάτι,

γρήγορα κατάλαβαν,

πως έχει χαθεί από χρόνια.

Όσο η ρίζα είναι στη γη,

άνθη μπορεί να φέρει.

Μα τι να κάνεις το φιλί,

που δε κρατεί απ' το χέρι;

Τι να κάνεις τα πουλιά,

που δεν πετούν για τ' άστρα;

Σκουλίκια βρίσκουμε κι εμείς,

ακόμη και μες στα κάστρα.