Τετρακτύς

Ακουμπάω το χάος, μετά από ανούσιες συζητήσεις με τον εαυτό μου.

Νιώθω ότι γερνάω,

και δε βρήκα τι 'ναι αυτό που λέω δικό μου.

Αποκρυπτογραφώ τις λέξεις,

που δεν υπάρχουν,

παρά μόνο ως νοήματα.

Το αύριο θα 'ρθει το ξέρεις,

κι όση δύναμη κι αν έχουν,

φιμωμένες λέξεις που αντηχούν
μα δεν ανοίγουν μνήματα.