Το τέλειο

- Στη ζωή μας, δεν υπάρχει το τέλειο. Πολλοί από του προβληματισμούς σου, βασίζονται στη δυσκολία που αντιμετωπίζεις να συμβιβαστείς με αυτόν τον κανόνα. Δυστυχώς όμως, τα πράγματα είναι έτσι. Βλέπεις, τίποτα το απόλυτο δεν μπορεί να υπάρξει. Κάθε τι που γίνεται απόλυτο, στο τέλος καταστρέφει τον εαυτό του. Ο θάνατος είναι απαράβατος νόμος της φύσης, ωστόσο κάτι το απόλυτο, πώς θα ήταν δυνατό να πεθάνει; Άρα δεν μπορεί να υπάρξει και μέσα στη φύση μας. Απόλυτη γνώση, δεν υπάρχει! Απόλυτη ευτυχία δεν υπάρχει. Απόλυτη φλόγα, δεν υπάρχει. Και σκέψου το! Μια απόλυτη φλόγα, τελικά θα έκαιγε τα πάντα, κι αφού δεν θα είχε τίποτα άλλο να κάψει, θα έσβηνε η ίδια. Μα κι αυτό να μην συμβεί, τελικά το τέλειο καταντάει ανούσιο. Μια απόλυτη πλημμύρα που θα έπνιγε τα πάντα, τελικά τι νόημα θα είχε;

- Μα κι εγώ δεν μιλούσα για το τέλειο. Έπαψα να κυνηγάω το τέλειο, από την ηλικία των δεκαπέντε, όταν συζητούσα με τους γονείς μου και προσπαθούσα να τους εξηγήσω πως βλέπω τα πράγματα γύρω μου κι εκείνοι μου έλεγαν: "θα μεγαλώσεις και θα καταλάβεις ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό. Τελικά μεγάλωσα και κατάλαβα ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά ώστε να γίνει αυτό.

- Η ροπή που σε οδηγεί να ψάχνεις το τέλειο, είναι ωφέλιμη.

- Χαίρομαι που συμφωνούμε έστω σε αυτό. Αλλά στ' αλήθεια πιστεύετε ότι είμαστε μια ανάσα από το τέλειο και είναι μια καλή ώρα να σταματήσουμε πριν καταστραφούμε; Εγώ μιλούσα μόνο για το αυτονόητο. Να μπορείς να συζητήσεις και να βρεις μια κοινή γραμμή με τον συνάνθρωπό σου. Περίεργο αυτό να το φαντάζεσαι τέλειο. Και το περίεργο, θα έλεγα, πως είναι μια επιεικής κριτική. Περισσότερο το βρίσκω θλιβερό.

  Θυμάμαι μια φορά που τσακωθήκαμε γιατί δεν φρόντιζα αρκετά το ντύσιμό μου. Πάντοτε φρόντιζε να σχολιάζει διακριτικά το ατημέλητο του παρουσιαστικού μου. Κάποτε, κατάφερε να μου αλλάξει γνώμη κι έκτοτε, πρόσεχα πολύ τι φορούσα. Δεν ξέρω αν τα κατάφερε εκείνη, αλλά μου σχηματίστηκε μια ιδέα. Κάποια μέρα μπορεί να πέθαινα, έτσι, αναπάντεχα, όπως τόσοι και τόσοι. Τα ρούχα που θα φορούσα εκείνη τη στιγμή, θα ήταν τα ρούχα που θα με συντρόφευαν για πάντα. Θα έπρεπε να είμαι ωραίος! Τελικά κάποτε το ξανασκέφτηκα. Τι σημασία έχει, όσο ωραίο και αν είναι, όταν στην τελική παραμένει ένα φάντασμα;