Ψηφιοποιημένη γενιά


 Σήμερα το απόγευμα, όπως και αρκετά απογεύματα, τώρα τελευταία,

δυσκολεύομαι κάπως να νιώσω ποιητής.

Ως το σημείο που βρήκα αφορμή να τα ακυρώσω όλα,

και να κάτσω στο μπαλκόνι,

παρέα με μια άκακη και βιαστική βροχή.


Κοιτάζω απέναντι τον τοίχο,

που επιδεικτικά μου κρύβει την θέα.

Παράδοξο που την καλύτερη οπτική της,

την έχει πάντα μια κεραία.

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε