Κενό

Κάποτε όλα θα τελειώσουν
       και θα ενωθώ με το Θεό...


Σβήνει ο απόηχος των ανθρώπων
στο μυαλό μου.
Πάντα μένει ίδιο το κενό μου.
Ίδιο κενό, πάλι δικό μου
( όμως πάντοτε κενό)

Το γεμίζω με εικόνες
ψεύτικοι, εφήμεροι θαμώνες
του μικρού μου εαυτού.
Μου λένε για όλα τα ωραία,
για όσα ζήσαμε παρέα,
για όσα ζούσαν, μα δε ζουν.

Άλλοτε μου λεν' για λύπες,
όσα δεν κράτησες κι ας είπες
κι όλα οσα θα 'πρεπε να πω.

Γεμίζει κάποτε, αδειάζει,
πως το κενό μου να χορτάσει
αν το γεμίζω με κενό;

Διώχνω και τον εαυτό μου
και μένει μόνο το κενό μου,
"ελπίζω όλα να τελειώνουν"
λέω μ' αναστεναγμό.

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε