Κήρυγμα

Θα πάρω πάλι το ύφος του δασκάλου,

να γράψω για όσα δεν θα πούνε στα παιδιά,

που πιθανόν έχουν γραφτεί και πριν από εμένα

και βρίσκονται σε καμένα ή κίτρινα χαρτιά.

Τα κανάλια παίζουν και διαδίδουν την αλήθεια,

όχι αυτή που λέμε μεταξύ μας στα κρυφά.

Δείχνουν τα νέα που ακούγονται ωραία,

κι όλα τ' άλλα είναι αντιπολιτευόμενα πυρά.

Κάθε τόσο τα κρούσματα πέφτουν,

κι ο κόσμος μπορεί να κάνει ψώνια στα μαγαζιά.

Ύστερα θα μπορούν να βγαίνουν βόλτα ως το μπαλκόνι

και θα ξεκινούν την επανάσταση από την ασφάλεια και την ζεστασιά.

Καθένας απ' την θέση του πάλι θα είναι μόνος,

κι αυτός είναι ο λόγος τους ξανά να διχαστούν

αφού δεν ορέχτηκαν ποτέ σπίτι τους να είναι ο δρόμος

ως τότε κάθε αλλαγή θα την καθυστερούν.

Τουλάχιστον οι νέοι μας θα μείνουν στα σχολεία,

αν όχι ως φοιτητές, ως αστυνομικοί,

κι άλλωστε πόσοι γιατροί μπορεί να χρειαστούνε

για μία πανελλήνια κλινική;

Πάντως εγώ ποτέ μου δεν πήγα Ικαρία,

μα έχω γυρίσει άλλα μέρη στη γη.

Φαντάζομαι ούτε εμένα με κρατάει η πανδημία,

απλώς δεν φτάνουν τα ρεπό να φτάσω ως εκεί.

Απ' όσα ήθελα να πω, τίποτα δεν σας είπα,

κι απ' όσα ξέρω να σας πω, άλλα τόσα έχουν χαθεί.

Η αλήθεια πλέον έχει διαιρεθεί τόσο,

που δεν θα κατάφερνε ποτέ κανένας να την βρει.