- Με λες απαισιόδοξο, αλλά εγώ δεν το βλέπω έτσι. Πρώτα από όλα έχω φτάσει σε μια ηλικία που μπορώ να αναγνωρίσω ότι η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο και μαύρο. Όμως δε θα το πάρω από την δική μου σκοπιά και θα σου χαρίσω την υπόθεση.
               Έστω, λοιπόν, ότι η ζωή είναι άσπρο και μαύρο. Χωρισμένη στην μέση πενήντα-πενήντα. Γιατί, λοιπόν, όσοι είναι απαισιόδοξοι είναι αυτοί που κάνουν λάθος και οι αισιόδοξοι είναι οι σωστοί; Επειδή γελάνε; Επειδή εγώ τα βλέπω μαύρα; Όλοι έχουμε μέρες χαρούμενες και μέρες μελαγχολικές. Και καταλαβαίνω πως μου ζητάς να βλέπω τα θετικά στην ζωή και να τα εκτιμώ και πίστεψε με, το κάνω. Χαίρομαι που το πρωί ξυπνάω σε ένα ζεστό και όμορφο σπίτι, που είχα τη χαρά να διακοσμήσω όπως θέλω. Ανοίγω τα μάτια μου πάνω σε ένα κρεβάτι απαλό και άνετο. Έχω θρεπτικό και νόστιμο πρωινό και μάλιστα, πολλές φορές έχω να διαλέξω από διαφορετικά μενού. Κι αυτό όχι μόνο για το πρωινό μου αλλά για κάθε γεύμα. Μέσα στην ντουλάπα μου έχω ρούχα για να διαλέξω, ποζάροντας μπροστά στον καθρέφτη μου, ενώ πλένω τα δόντια μου. Θα σταματήσω το αυτοκίνητό μου για να πάρω καφέ, στον δρόμο μου για οχτάωρη εργασία με καλό μισθό και ιδιωτική ασφάλεια. Μετά την δουλειά θα δω τους φίλους μου και την κοπέλα μου και θα έχω δεκάδες τρόπους διασκέδασης για να διαλέξω πάλι. Θα κανονίσουμε εξορμήσεις στην φύση, εκδρομές και διακοπές. Όλα αυτά είναι τέλεια και φυσικά τα αναγνωρίζω ως δώρα της ζωής. Αν δεν τα αναγνώριζα θα ήμουν κάτι χειρότερο από απαισιόδοξος.Θα ήμουν αχάριστος. Είμαι ευγνώμον για την τύχη μου, γιατρέ, αλλού είναι το πρόβλημα.
              Καθώς οδηγάω για την δουλειά, ενδέχεται να συναντήσω έναν άστεγο. Μπορεί να συναντήσω ένα φίλο που δεν τα πήγε καλά στην ζωή του και δεν είμαι σε θέση να τον βοηθήσω ή η βοήθεια που του προσφέρω δεν είναι αρκετή για να ξεπεράσει τα προβλήματά του. Και σίγουρα δεν ευθύνομαι εγώ για όλα τα κακά της κοινωνίας, όμως δεν είναι δυνατόν να ζητάς να μένω ανεπηρέαστος και να κοιτάω με αηδία τον άστεγο, τον κατατρεγμένο, απαθής για ότι συμβαίνει, είτε φταίω, είτε όχι.  Ξέρω πως δεν θα σώσω τον κόσμο, αλλά δεν μπορώ να κάθομαι και να ευλογώ τα γένια μου, σκεπτόμενος ότι εγώ είμαι καλά, η τύχη μου χαμογελάει και για τους άλλους "δεν βαριέσαι!". Αυτά τα πράγματα υπάρχουν γύρω μας και το ξέρω πως στο πάρκο που κοιμάται ο άστεγος, είναι φυτεμένα υπέροχα άνθη και εγώ τ' απολαμβάνω κάθε μέρα που βγαίνω για το απογευματινό μου τρέξιμο. Εσύ διαλέγεις να κοιτάς τα λουλούδια! Εγώ τον άστεγο! Δεν είναι θέμα απαισιοδοξίας ή αισιοδοξίας. Είναι θέμα της συνολικής σου οπτικής. Χαίρομαι για αυτά που έχω, μα δεν είναι εγωιστικό που η χαρά μου πηγάζει μόνο από όσα κάνω για εμένα; Αν αυτό γίνει στόχος μου, ίσως τελικά φτάσω στο σημείο να κάνω κακό στους άλλους ένεκα της δικής μου επιθυμίας για ολοκλήρωση. Κάτι που στις μέρες μας το συναντάς, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Ναι,  χαίρομαι που είμαι υγιής και έχω μια αξιοπρεπή δουλειά που με πληρώνει για να καλύπτω με το παραπάνω τις ανάγκες μου. Και βέβαια, χαίρομαι! Μα, θα χαιρόμουν περισσότερο και θα το έβρισκα πιο τίμιο, να μπορούσα να το πω αυτό για όλους. Να χαίρομαι που όλοι οι άνθρωποι απολαμβάνουν όσα και εγώ κι αν γίνεται και περισσότερα.
                Στεναχωριέμαι που όλα όσα απολαμβάνω εγώ, δεν μπορούν να τα απολαύσουν όλοι. Που ό,τι κι αν κάνω για να βοηθήσω την κατάσταση, θα είναι ελάχιστο μπροστά στο μέγεθός της. Ίσως, γιατρέ, αυτό που χρειαζόμαστε, είναι περισσότερους ανθρώπους να ταυτίζονται με αυτούς που υποφέρουν, αντί να λέμε "Ευτυχώς, εγώ είμαι καλά. Υπάρχουν και χειρότερα!".
               Ωστόσο, όπως σου είπα, για εμένα η όλη προσέγγιση είναι λάθος. Η ζωή δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Δεν τίθεται ζήτημα! Οι χρωματισμοί της ζωής έχουν πολλές διαβαθμίσεις. Όπως είπα ήδη, έχουμε καλές και κακές μέρες. Μέρες που ξεκινούν καλά και καταλήγουν άσχημα και το αντίστροφο. Δεν με βρίσκω απαισιόδοξο. Απλώς το "κακό" είναι πολύ εκεί έξω. Οι άνθρωποι που υποφέρουν είναι πολλοί. Δυστυχώς, περισσότεροι από αυτούς που χαίρονται και δηλώνουν ευτυχισμένοι.
                Πολλές φορές με άκουσες να μιλάω για τα άσχημα, το ξέρω. Να μιλάω επικριτικά και απόλυτα. Μα, σε πόσα από αυτά μπορείς να μου προσάψεις ότι σφάλω; Θα υπάρχουν σίγουρα κάποια λάθη, δεν λέω πως τα ξέρω όλα, όμως και κάπου θα έχω δίκιο. Ξέρω σίγουρα πως δεν είμαι ο μόνος που τα βλέπει έτσι! Ξέρω ότι δεν πάνε όλα ευθεία και εγώ βάλθηκα να τα δείξω να στρίβουν. Βέβαια, για να είμαι τώρα εδώ, ίσως να έχω πεισθεί ότι είναι όντως τόσα στραβά, που αποτελούν πρόβλημα για εμένα.