Υπέρθεση

Νιώθω τα μάτια σου, καθώς με κοιτάς,

αστραφτερά λευκή, μέσα στην αμαρτία.

Αναρωτιέμαι πως χωρεί χρώμα

στην σκοτεινή μελαγχολία.

Ρόδινο χιόνι χείμαρρος,

γλείφει κόκκινο χείλη,

κι αισθάνομαι πως γεύομαι,

κάθε λέξη που δίνει.

Παρατηρώ τα νεύματα,

και χτίζω απολαύσεις,

τις λέξεις που θα έλεγα,

προτού με προσπεράσεις!

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε