Επιτυχημένος

`~Ω, ευγνωμοσύνη! Τι ανοησία! Τι θα ήμασταν εμείς οι τίμιοι άνθρωποι αν δεν είχαμε ως ανταμοιβή τη συνείδηση και την ικανοποίηση ότι επιτελέσαμε το καθήκον μας.~

Η απογοήτευση της συνειδητοποίησης ότι η ηθική δεν πληρώνει στο τέλος της ζωής σου.
Αυτό είναι που κουβαλάνε στις πλάτες τους κάθε μέρα οι τίμιοι άνθρωποι και περπατάνε σκυφτοί,
τους κρατάει πίσω όταν πρέπει να αντιδράσουν και να βγουν μπροστά.
Αυτή είναι η ζάλη στο κεφάλι σου όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι γιατί δεν μπόρεσες να κοιμηθείς.
Αυτή είναι η αποζημίωση για την χαρά που δεν επέτρεψες στον εαυτό σου να απολαύσει.
Αυτή είναι η γεύση από τα δάκρυα που σου μένει στο στόμα κάθε φορά που καταλαβαίνεις ότι δεν κατάφερες να γίνεις αυτό που ήθελαν.

Επιτυχημένος.

Μην τους χαρίζεις άλλη από την γαλήνη σου!

Η πρώτη παραπομπή αποδίδεται στον Μορίς Λεμπλάν, μέσω του ήρωά του Αρσέν Λουπέν, σε ομώνυμο τεύχος της σειράς.