Απασχολημένος


Μέσ' απ' ανάσες που βρωμάνε

καθώς στο σπίτι σου γυρνάς

αναρωτιέσαι για που πάμε,

τι γίνεται ύστερα από 'μας.


Κάτι τα προβλήματά σου

κάτι να φτιάξεις για να φας,

δεν μένει χρόνος, για φαντάσου!

Να αναρωτηθείς εμάς.


Παντού διακρίνεις μια αδικία

και θες να αντισταθείς διπλά,

κάπου πνίγεσαι απ' τη βία,

που η εξουσία σε χτυπά.


Κάτι να πλύνεις μαύρα ρούχα,

κάτι να στρώσεις τα χαλιά,

και δεν σου μένει ποτέ χρόνος,

να αντιταχθείς ς' αυτά.


Κάνεις μόνο ό,τι περνάει,

να νιώσεις λίγο πιο καλά,

άλλωστε την αλλαγή γεννάει,

μόνο το σιγά-σιγά.

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε