Αν...

Ο ένας ερχόταν πιο κοντά στον άλλο,
μοιραίο θυμικό, "πικρόν, μα έμορφον".

Δεν ξέρεις που θα πας
στο άγνωστο, μάλλον.
Τα μάτια σου δεν μοιάζουνε μ' αυτά των φοβισμένων.

Το Άλφα σαν περίγραμμα, λευκής σαρκός μαντήλι,
στα μάτια της το έρεβος, σκοτάδι, μαύρη ύλη.
Πυρακτωμένα χάσματα, χείλη ζωή τ' Απρίλη,
άγγιζαν τον αέρα μας κι ακούγαμε φυτίλι.

Χιόνι λευκό, σα σύννεφο, σε πρόσωπο θλιμμένο,
τα λόγια σου δεν άκουγα,
λόγια δεν περιμένω.

Σαν έφευγε τ' απόβραδο, σε δρόμο κοιμισμένο,
το βλέμμα της δεν χάριζε
κι αλλού το 'χε στραμμένο.

Κρυστάλλινο περίβλημα, που όλα τα κάνει ίδια,
δεν έλυσα το πρόβλημα γιατί 'χα μιαν ελπίδα.
Μουντό πρωί σαν αίνιγμα, που ψάχνει την άλήθεια.
Βουβό μυαλό αναπαύεται πάντα μεσ' τη συνήθεια.



Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε