Δημόσιες σχέσεις νεκρών (το μνημόσυνο)

 Δεν ξέρω πως,

μα χθες βρήκα ένα κουτί παππουτσιών,

γεμάτο πράγματα, μέσα στη ντουλάπα μου.

Εισητήρια, βότσαλα, κοχύλια...

Αναμνήσεις!

Έχω τόσα χρόνια να σε δω,

που η γεύση της νοσταλγίας ήταν τόσο εθιστική,

ώστε μου φάνηκε αδύνατο να μην κοιτάξω,

να μη διαβάσω τα γράμματά σου.

Έχω τόσα χρόνια να σε δω,

ώστε θυμήθηκα το λόγο που το κουτί είχε μείνει,

στο πίσω μέρος της ντουλάπας.

Τόσο ανέγγιχτο όσο και τα χρόνια που είχα να σε δω.

Το μετέφερα στο υπόγειο μιας και μου ήταν άχρηστο.

Πλέον δε θα είχα κάτι να προσθέσω.

Άχρηστο!

Τόσο άχρηστο που έκατσα για ακόμη μια φορά να σου γράψω,

αν θα 'θελες κάτι να διαβάσεις.