Γεια!

Με χαιρέτησες πριν φύγω, αφού σε κοίταζα σαν να περίμενα ακριβώς αυτό,

και δεν κατάφερα να μιλήσω, παρά μόνο να γνέψω ένα χαμόγελο θαμπό.

Έφυγα και σκεφτόμουν μόνο εσένα, περίμενα να γεμίσει ο κόσμος σκοτεινιά,

μέσα στην ησυχία, αναπολείς πιο καθαρά...

Αν έλαμπαν όλα σα το φως σου,

θα ξέχναγα όλα τα παλιά,

κι όσα πια είχαν να δώσουν,

γιρλάντες πλεγμένες στα μαλλιά.

Ας πούμε θα ξαναπεράσω,

να μου πεις άλλο ένα "γεια"!