Ηριδανός

Στα όρια του γαλαξία,
ανάμεσα στα χείλη σου,
απεβίωσα.
Πλημμυρισμένος από έκσταση,
ξέχασα όσα ήθελα.

Περιμένω την επόμενη φορά
που θα σε συναντήσω.
Με το συρτό ήχο, σα κλάμα,
κάθε βράδυ αφουγκράζομαι.

Τα όνειρά σου, σα συνομιλίες αγγέλων
προβάλλονται στην πραγματικότητά,
ως το γέλιο του σύμπαντος.

Με το γάβγισμα, το ουρλιαχτό
και το μακρόσυρτο ήχο, σα κλάμα.