Καρναβάλι Ψυχών

Για όλα αυτά τα πρωινά ήταν αυτή η θλίψη.

Όχι για να στοιχιώνει την κάθε μας στιγμή.

  Έπεσε το βάζο   κι αφέθηκε στη ρίψη.

Τόσο που τελικά, άλλαξε και μορφή.

Περπάτημα στη χλόη,που πλέον δεν ανθίζει.

Ελπίδα για ένα αύριο,που κάποτε θα 'ρθει.

Όσοι περάσαν απο 'δω,τώρα θα έχουν φύγει.

Κανένας τους δεν ένιωσε αληθινή ντροπή.

Πολύ αργά ή γρήγορα,όλα θα ηρεμίσουν.

Δεν έχουν ως το μέλλον τους κάτι να συζητούν.

Θ' αφήσουν κάτω τις ευχές, τα ευτυχισμένα λόγια.

Θα έχουν μόνο τις τιμές κι αναποδιές να πουν.

Θαρρείς πως θα 'ναι όμορφα όταν θα ηρεμίσουν;

Όταν δεν θα 'ναι το καλό, λόγο τους να μιλούν;

Κι αν βγει κάποιο συμπέρασμα και κάπου καταλήξουν,

να μην πεισθείς πως τελικά έμαθαν ν' αγαπούν.