Παραλήπτρια  Άλφα

Αγαπητή κι Αγαπημένη,
είμαστε όλοι ερωτευμένοι
με τα μάτια σου.

Γράφω την επιστολή μου
με ένα δάκρυ στην ψυχή μου,
μην ρωτάς...

Θα γυρίσω πάλι πίσω
να ακούσω, να μιλήσω
για εμάς...

Ψηλαφίζω τα κομμάτια,
κάπου συναντώ σημάδια.
Ποιον ζητάς;

Αγαπητή κι Αγαπημένη,
πάντα απομακρυσμένη
από 'μας.

Με λίγη πάντα υπεροψία
και δεν σου κρατώ κακία
που ποτέ δεν με κοιτάς.

Δεν σου βρίσκω αδυναμία.
Διώχνεις πάντα με μανία
ό,τι δεν το αγαπάς.

Κι αν τα όνειρα σου αδράξω
μην με φοβηθείς αν κλάψω,
στο κλάμα βλέπεις ανθρωπιά.

Τόσο θεωρώ αστείο
το παιχνίδι το αθώο
που μας παίζεις στην καρδιά.

Αγαπητή κι Αγαπημένη,
νιώθω γλυκιά, μαζί και ξένη
κάθε σφιχτή σου αγκαλιά.

Σαν επίλογο θα γράψω
για τους πόθους που στοιβάζω,
κάθε βράδυ που ξυπνάς.

Σίγουρα θα σ' αγκαλιάσει,
θα σε φιλήσει, θα σ΄ανάψει
και ας μην το αποζητάς.

Συγγνώμη δεν θα σου ζητήσει.
Θα γελάσει σαν θα φύγει.
Θα 'ναι νύχτα, θα 'ναι αργά.

Έπειτα, μετανιωμένη,
θα καταλάβεις, πληγωμένη,
η ψυχή δεν 'υχαριστιέται με φιλιά.

Αγαπητή κι Αγαπημένη,
από άλφα ξεχειλισμένη
είν' η λέξη "αγαπώ".

Το υστερόγραφο μου μένει,
Αγαπητή κι Αγαπημένη,
σαν κρυφό μου μυστικό.

Μην ρωτήσεις για να μάθεις,
υπήρξα μόνο ένας διαβάτης
μέσα σε λαβύρινθο.

Ελπίζω όλα όσα είσαι,
να σε ευχαριστούν, όταν θυμάσαι
πόσους κάνεις να πονούν!

Αγαπητή κι Αγαπημένη,
μια ανάμνηση θα μένει
πάντα, για πάντα, η ζωή.