Ριζοκτονία

 Τι κρίμα να κοιτάζουμε το φεγγάρι,

όσο πίσω μας πέφτουν αστέρια!

Κρίμα η θάλασσα που ξεσπάει και τα νερά δεν είναι ίδια.

Κρίμα να κρύβεις τον εαυτό σου πίσω από μια ασπίδα,

και να ντύνεις την ζωή σου σωρούς ψεύτικα στολίδια.

Πες τους σ' αρέσει να βλέπεις πληγές.

Η γεύση της μελαγχολίας από ένα χθες ατελές,

που δεν ξέρεις πως ήρθε κι αν σίγουρα φταις.

"Ίσως να 'ναι η τύχη κι οι κακές οι στιγμές."

Σα ν' ακούω παιδάκι, που ακούει βροντές,

και φυλάγεται κάτω από κουβέρτες ζεστές,

και σα το παίρνει ο ύπνος και η μπόρα περνά,

το πρωί σα ξυπνάει, χαμογελάει θαρρετά.

Η αλήθεια είναι, πως ξέρει βαθιά,

δε νικιούνται οι μπόρες με κουβέρτες απλά.