Σιωπή

Ήχος, μια μελωδία, η γιορτή
έχει τελειώσει,
όλοι θα έχουν κοιμηθεί.
Η μοναξιά είναι η μόνη που με παρακολουθεί.

Ήχος, μια φασαρία κι ηδονή.
Δεν ξέρω τι γίνεται και το πάπλωμα βαρύ.
Θα της εξηγούσα περισσότερα
μόνο που θα χαλούσα την σιωπή.

Ήχος, αϋπνία κι η νύχτα που
εξασθενεί.
Το γλυκό φως της μέρας που σου φάνηκε θλιμμένη.
Η ώρα που όσα πήρε πίσω δεν τα φέρνει.

Ήχος, η μοναξιά μου, το σκυλί,
κουλουριασμένο, βαριανασαίνει στο χαλί.
Ήταν κι αυτή δική μου επιλογή.

Ήχος, ησυχία κι η μυρωδιά της,
στο μαξιλάρι που 'χε απ' τα δάκρυα βραχεί.
Ο σκύλος που γαβγίζει, μα δεν ορμάει.