Βόλτα

Ανάγλυφα τα σύννεφα στον ουρανό,

μιλούσαν για χαλάζι.

Φοβήθηκες μικρό παιδί,

μ' αγκάλιασες με νάζι.

Τα κοίταξες σαν δράκοντες που θα ξερνούσαν φλόγες.

Και όταν χτύπησε η βροντή, ένιωσες τις σταγόνες.

Απαλά κύλησαν πάνω μας

έγλειψαν περίσσεια κάψα

κι άχνισε το κορμάκι σου,

καθώς πήρε ανάσα.